The 5-Second Trick For بیماری پارکینسون و علائم آن

The 5-Second Trick For بیماری پارکینسون و علائم آن

Blog Article

اکثر افراد مبتلا به مرحله ۲ پارکینسون هنوز هم می توانند به تنهایی زندگی کنند، اگرچه ممکن است متوجه شوند که انجام برخی کارها بیشتر طول می کشد.

رسالت ما در اين جا، ارتقاى دانش عمومى در مورد بيمارى هاى مغز و اعصاب است كه به مديريت بهتر اين بيمارى ها و پيشگيرى از بروز آنها به شما كمك خواهد كرد.

در نهایت، درک هر دو علائم حرکتی و غیرحرکتی پارکینسون می‌تواند باعث تشخیص زودهنگام و در نتیجه درمان زودهنگام شود که می‌تواند کیفیت زندگی را بهبود بخشد.

البته، این علائم ممکن است علائم بیماری‌های دیگر هم باشند و حتی اگر فردی به این علائم دچار باشد، به این مفهوم نیست که دچار پارکینسون شده است. دانشمندان هنوز درحال‌مطالعه برای درک این ارتباط هستند.

مرحله ۱ خفیف ترین شکل پارکینسون است. در این مرحله، ممکن است علائمی وجود داشته باشد، اما به اندازه کافی شدید نیستند که با کارهای روزانه و سبک زندگی کلی تداخل داشته باشند.

از اهمیت ورزش در درمان و جلوگیری از پیشروی بیماری ها نباید غافل بود ، انجام فعالیت های ورزشی ، سبب افزایش ترشح دوپامین شده و به این ترتیب تا حدود قابل توجهی می تواند در بهبود عملکرد بیماران مبتلا به فلج مغزی لرزان موثر واقع گردد.

تا سال ۲۰۲۲، هنوز هیچ درمان قطعی برای بیماری پارکینسون پیدا نشده است اما می توان پیشرفت آن را کنترل کرد. همچنین هیچ علت مشخصی برای ایجاد این بیماری وجود ندارد.

گفتار درمانی : بسیاری از افرادی که به پارکینسون مبتلا هستند در بلع و قورت دادن غذا مشکل دارند .

داروهای آنتی کولینرژیک برای مسدود کردن سیستم عصبی پاراسمپاتیک استفاده می شوند.  آنها می توانند به عدم انعطاف پذیری کمک کنند.

علائم اولیه بیماری پارکینسون ممکن است ناشناخته باقی بمانند.

حرکت چرخشی مکرر در انگشتان دست (مالیدن انگشت شست به انگشت سبابه)

  در حالی که این آزمایشات پارکینسون را تأیید نمی کنند ، می توانند به رد سایر بیماری ها و تشخیص پزشک کمک کنند.

مینا گفت: ۸ اردیبهشت , بیماری پارکینسون گوگوش ۱۴۰۱ در ۱:۱۶ ب٫ظ مادربزرگ من، از طرف مادری، بیماری پارکینسون دارن. خود من هم آدم جوشی و استرسی هستم. همین الان هم تو مواقع استرس زا یا هیجانی دست هام و صدام میلرزه.

وراثت : به ندرت اتفاق می افتد که این بیماری از والدین به کودکانشان انتقال یابد. در بیشتر موارد می توان گفت که پارکینسون ارثی نمی باشد. در صورتی که عضو درجه یک خانواده به پارکینسون مبتلا باشد ممکن است ۳ درصد خطر ابتلا را در افراد دیگر خانواده بیشتر کند این بدان معنی است که خواهر ، برادر ، پدر و یا مادر که دارای این بیماری می باشند کمی خطر ابتلا به این عارضه را افزایش دهد.